Każdy może doznać urazu w trakcie uprawiania sportu lub wykonywania ćwiczeń fizycznych. W większości przypadków do urazów sportowych dochodzi wskutek przeciążenia kości lub mięśni. Najczęściej urazy dotyczą tkanek miękkich – mięśni, ścięgien i więzadeł.

Zwichnięcie następuje wtedy, gdy dwie kości wchodzące w skład stawu zostają rozsunięte, czemu często towarzyszy rozerwanie więzadeł stawowych. Ból jest spowodowany silnym rozciągnięciem tkanek miękkich.

Złamanie kości bywa proste (zamknięte) – odłamy kostne pozostają pod skórą i minimalnie uszkadzają otaczające tkanki – lub złożone (otwarte) -odłam kostny wychodzi przez skórę na zewnątrz. Najczęściej miejscem złamań są kostka, ręka, nadgarstek i obojczyk.

Urazy barku są częste w dyscyplinach sportowych, w których dochodzi do zderzeń zawodników lub wykonuje się silny wymach ramienia. Zwichnięcia najczęściej powstają w stawie barkowym. W nadwichnięciu stawu barkowo-obojczykowego zostają rozerwane więzadła obojczykowe. Pierścień rotatorów barku tworzą ścięgna czterech zbiegających się tu mięśni, przyczepione do kości ramiennej i powodujące jej obrót (rotację). Przeciążenie barku może doprowadzić do stanu zapalnego lub rozerwania tych ścięgien i do zapalenia pierścienia rotatorów.

Zapalenie nadkłykcia kości ramiennej dotyczy łokcia i na ogół jest spowodowane uprawianiem dyscyplin sportowych, w których wykonuje się częste ruchy nadgarstka i obroty przedramienia. Zapalenie nadkłykcia bocznego (po stronie zewnętrznej łokcia) jest znane pod nazwą łokieć tenisisty. Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego obejmuje stronę wewnętrzną łokcia.

Urazy okolicy lędźwiowo-krzyżowej, np. rozerwanie mięśni, zdarzają się najczęściej w dyscyplinach sportowych, w których wykonuje się liczne skłony tułowia. Duża prędkość i gwałtowne zderzanie się zawodników w hokeju i piłce nożnej często powodują urazy szyi i kręgosłupa, takie jak wypadnięcie krążka międzykręgowego.

Gwałtowny ruch nogi połączony z obrotem i wyprostem może spowodować rozerwanie mięśnia przywodziciela (przeciążenie więzadeł pachwinowych), łączącego nogę z kością łonową.

W dolnej części ciała bardzo często kolana ulegają urazom. Ciągłe wykonywanie skoków prowadzi do rozerwania ścięgna tuż poniżej rzepki, co powoduje zapalenie ścięgna rzepki. Kolano może ulegać także innym urazom, np. rozerwaniu łękotki – chrzestnej wkładki w stawie kolanowym między kością udową a kością piszczelową.

Nagłe rozerwanie włókien mięśniowych wskutek intensywnych ćwiczeń sportowych prowadzi do nagromadzenia się płynu w mięśniu, co powoduje miejscowy ból, tkliwość urazową i obrzęk mięśnia.

Wzrostowi popularności biegania (jogging) i biegów przełajowych towarzyszy wzrost liczby takich urazów nóg, jak bolesność i obrzęk mięśni piszczelowych w zespole przeciążenia, zapalenie ścięgna oraz złamania z przeciążenia (po nagłym napięciu mięśni), zwłaszcza kości piszczelowej i strzałkowej. Przy długo działającym przeciążeniu wskutek stania, biegania lub chodzenia złamanie z przeciążenia może przejść w duże złamanie.

Stopa często ulega urazom, ponieważ musi utrzymywać ciężar całego ciała. U niedoświadczonych biegaczy nierzadko dochodzi do zapalenia powięzi podeszwowej, które powoduje ból po wewnętrznej stronie pięty, niekiedy również sztywność i drętwienie pięty. Złamanie marszowe kości stopy powstaje przy ekstremalnym przeciążeniu (bieganie, chodzenie) kłębu palucha.