Przy zapaleniu woreczka żółciowego i kamicy żółciowej należy unikać pożywienia bogatego w kalorie i tłuszcz. Wyłączamy z diety pokarmy działające silnie żółciotwórczo i zwiększające poziom cholesterolu we krwi i żółci, takie jak: żółtka jaj, czekoladę, kakao, majonezy, potrawy smażone i pieczone. Dbamy, by chory otrzymywał niewielkie ilości tłuszczu w postaci masła. Należy pamiętać, że oliwa mniej od innych tłuszczów przesiąka w pokarm i dzięki temu jest lepiej znoszona przy chorobach dróg żółciowych. Im bardziej pokarm jest przesiąknięty tłuszczem, tym jest trudniej strawny.
Układając dietę dla człowieka chorego na choroby dróg żółciowych (ogólniej wątroby) należy zawsze zwrócić uwagę, czy chory jest otyły czy wychudzony i dostosować do tego wartość kaloryczną pożywienia.

Należy uwzględnić kwaśność żołądka (często niedokwaśność), ewentualnie skłonność do zaparć oraz osobiste doświadczenie chorego, co do tolerowania poszczególnych pokarmów.
Specjalnego postępowania dietetycznego wymaga leczenie ostrego napadu kolki żółciowej. Nie wolno wtedy podawać pokarmów które wzmagają produkcję żółci lub pobudzają drogi żółciowe. Z tego względu wyklucza się tłuszcze i białka. Pożywienie winno być węglowodanowe o konsystencji płynnej. Węglowodany podnoszą sprawność komórek wątrobowych, a ogrzane płyny powodują wydzielanie rozcieńczonej żółci, sprzyjają więc usuwaniu produktów zapalnych. Płyny podajemy w ilości od 1/2 do 1/3 szklanki jednorazowo (w sumie dziennie około 6 szklanek). Następnie, w miarę uspokajania się objawów, podajemy ciepłe przecierane kompoty, odwar z ryżu, kleiki na wodzie, sucharki, czerstwe bułki, puree z ziemniaków, a następnie gotowane przetarte jarzyny (np. marchew), pieczone jabłka, konfitury, miód, nieco świeżego masła.

W okresie międzynapadowym oraz przy kamicy żółciowej należy stosować się do przedstawionych w tabeli wskazań.

Zestawienie pokarmów dozwolonych i przeciwwskazanych w okresie międzynapadowym kolki żółciowej oraz kamicy żółciowej.