Dynia. Część jadalną owocu dyni stanowią mięsiste ściany zalążni oraz nasiona zwane potocznie pestkami. Niektóre odmiany dyni mają nasiona bez łupiny — z takich nasion tłoczy się olej (ok. 48% suchej masy). Należy przypomnieć że świeże pestki dyni są lekarstwem przeciw robakom. Dynia jest zasadotwórcza (+2) i niskokaloryczna: l00 g dyni dostarcza tylko około 15 kcal. Jest dobrym źródłem witaminy A w postaci karotenów (prowitaminy).

Tabela. Skład chemiczny dyni

Składniki	Zawartość w 100 g części jadalnej	Składniki	Zawartość w 100 g części jadalnej
Woda	90,3 —-93,0 g	Fosfor	44,0 mg
Białko	1,0 — 1,2 g	Chlor	18,0 mg
Tłuszcz	0,10— 0,20 g	Karoteny	1,80 — 2,04 mg
Cukrowce	5,46 g	Witamina B1	0,040— 0,050 mg
Błonnik	1,20— 1,30 g	Witamina B2	0,055— 0,080 mg
Związki nieorganiczne	0,73— 0,80 g	Kwas nikotynowy	0,3 — 0,6 mg
Sód	1,1 mg
Potas	383,0 mg	Kwas pantotenowy	0,4 mg
Magnez	8,0 mg	Witamina B6	0,10 — 0,11 mg
Wapń	21,0 —23,0 mg	Kwas foliowy	8,3 —10,Ing
Żelazo	0,8 mg	Witamina C	8,0  —10,0 mg

Rabarbar

Rabarbar ma dużo potasu, trochę wapnia, sodu, magnezu, żelaza, fosforu i siarki. Z witamin — po troszku witaminy C, B1 i A. Wadą, jest że posiada bardzo dużo kwasu szczawiowego i to tak dużo, że z punktu widzenia żywieniowego nie należy spożywać więcej rabarbaru niż 1 dag dziennie (ze względu na odkładanie się tego kwasu w postaci szczawianów w stawach i jelitach). Napój z rabarbaru ma właściwości orzeźwiające.

Tabela. Skład chemiczny rabarbaru

Składniki	Zawartość w 100 g części jadalnej	Składniki	Zawartość w 100 g części jadalnej
Woda	93,0 — 94,9 g	Fosfor	25,0 —37,0g
Białko	0,50— 0,70 g	Fluor	0,04 mg
Tłuszcz	0,10— 0,20 g	Chlor	32,0 pg
Cukrowce	4,0 g	Jod	1,0 ng
Błonnik	0,58— 0,70 g	Karoteny	0,11 — 0,12 mg
		Witamina B1	0,010— 0,050 mg
Związki nieorganiczne	0,44— 0,93 g	Witamina B2	0,022— 0,04 mg
Sód	2,0 — 5,0 mg
Potas	260,0 —300,0 mg	Kwas nikotynowy	0,10 — 0,38 mg
Magnez	33,0 mg
Wapń	40,0 — 51,0 mg	Kwas pantotenowy	0,079— 0,087 mg
Mangan	0,05— 0,20 mg	Witamina B6	0,025— 0,064 mg
Żelazo	0,5 — 0,9 mg	Witamina C	6,0 —24,0 mg
Miedź	0,05 mg	Kwas foliowy	2,4 — 3,2 ng
		Kwas szczawiowy	230,0 —500,0 mg

Rozmaryn

Rozmaryn – obecnie znacznie mniej jest używany, a szkoda. Przyprawa ta jest dostępna np. w doniczce na oknie, jest zielona i rośnie przez cały rok. Można też używać rozmarynu suszonego sproszkowanego. Szczególnie korzystne kompozycje smakowe można osiągnąć w sałatkach, a najlepsze w sałatce z pomidorów. Własności konserwujące i organoleptyczne rozmarynu znane są od wieków. Warto podkreślić kosmetyczne walory rozmarynu i jego zastosowanie w płynach tonizujących, maseczkach odświeżających, kąpielach kojących system nerwowy, łagodzących bóle reumatyczne, poprawiających krążenie krwi.

Rzeżucha

Rzeżucha – najbardziej popularna przyprawa surowa stosowana przez cały rok. Zalety rzeżuchy są wielostronne. Łatwo ją samemu wyprodukować i to praktycznie w każdych warunkach. Ma bardzo wiele witamin, szczególnie witaminy C, zawiera dużo żelaza, siarki i wapnia. Szczególnie cenne jest to, że zawiera jod dobrze przyswajalny przez ustrój człowieka.

Rzeżucha polecana jest w ziołolecznictwie osobom z dolegliwościami tarczycy, kobietom w ciąży, karmiącym, chorym na cukrzycę, na egzemy i różne wysypki. Stosowana -jest także na lepszy porost włosów i paznokci oraz na piękną cerę.